Εντάξει, το παραδέχομαι. Γκρινιάζω περίπου έναν χρόνο τώρα, επειδή δεν έχω καταφέρει να φύγω ένα Σαββατοκύριακο χωρίς το παιδί. Αυτή η σεζόν για εμάς ήταν λίγο παραπάνω κουραστική για πολλούς λόγους. Για να σας δώσω να καταλάβετε υπήρχαν Σαβ/κα που ευχόμουν –άκουσον, άκουσον- να έρθει γρήγορα η Δευτέρα για να επιστρέψω στη δουλειά και να «ξεκουραστώ» λιγάκι δουλεύοντας. Και να που εισακούστηκαν οι γκρίνιες μου και ήρθε το πολυπόθητο διήμερο. Και έφυγα εγώ και ο καλός μου. Μόνο. Οι δυο μας. Απίστευτο!

Όσο ο γιος μας ήταν μωράκι ,μας ήταν σαφώς πολύ πιο εύκολο να οργανώσουμε μια απόδραση μόνο για δύο. Και η αλήθεια είναι ότι συνέβαινε πολύ συχνότερα και κυρίως ευκολότερα. Τωρα όμως που ο Νικόλας έχει μεγαλώσει, έχει άποψη και αντίληψη και «μυρίζεται» από χιλιόμετρα πότε η μαμά «θα την κάνει» είτε για τη δουλειά, είτε για έξοδο (ηρωική), είτε για διήμερο. Και όχι απλά το παίρνει είδηση, αλλά κάνει και ό,τι περνά απο το χέρι του για να μην πάω. Πουθενά!

Είχα την εντύπωση ότι το άγχος του αποχωρισμού είναι εκεί κάπου στους 6 μήνες, αλλά τωρα διαπιστώνω –αφού το βιώνω- ότι αυτό υπάρχει και εντείνεται και στις λίγο μεγαλύτερες ηλικίες του παιδιού. Για αυτό λοιπόν θα σας δώσω μια συμβουλή. Τη συμβουλή που μου έδωσε και μια φίλη, όσο ακόμη ήμουν έγκυος, ενω εκείνη τότε είχε μια κορη 3 ετων. Την ίδια λοιπον συμβουλή δίνω σε όλες τις φίλες μου που έγιναν μαμάδες πρόσφατα. Όσο τα παιδιά σας είναι ακόμα μωρά,να κάνετε μίνι αποδράσεις όσο πιο συχνά μπορείτε χωρίς αυτά –αν μπορείτε φυσικά, γιατί οι γιαγιάδες δεν είναι πάντα διαθέσιμες. Αλλά πραγματικά, μη χάνετε ποτέ την ευκαιρία, γιατί αργότερα που θα γίνει παιδάκι, θα είναι πιο δύσκολο να «ξεφύγετε».

Αφήστε που είναι και αυτές οι ενοχές που μας κατατρέχουν. Επειδή όμως κανένα παιδί και καμία μαμά δεν έπαθε τίποτα που έφυγε για ένα διήμερο, αντιθέτως μόνο καλά αποτελέσματα μπορεί να έχει, γιατί πρέπει να γίνεται και μια αναθέρμανση της σχεσης σας ενίοτε, προσπαθήστε να χαλαρώσετε και να «αδειάσετε» το μυαλό σας, γιατί με την επιστροφη σας στο σπίτι, θα σας περιμένει πάλι αυτή η κούραση και η full time απασχόληση με το παιδί, αλλά και μια τεράστια αγκαλιά που σβήνει κάθε υποψία κούρασης και που θα συνοδεύεται απο μια φράση του τύπου: “Μαμά μου, σ’αγαπάω...σε ευχαριστώ που ήρθες..»

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου, 
Μαρία Φραγκάκη 

Περιμένω τα μηνύματά σας στο e-mail μου: maria.fragaki@mother.gr 
Twitter: @FragakiMaria

Like(!) τη σελίδα μας στο Facebook: mothergr
Ακολουθήστε μας στο twitter: @mothergr